جای خالی

موسیقی عنصر مهمی در فیلم‌های سینمایی است. بخش عمده‌ای از فیلم‌ها و سکانس‌های ماندگار، از موسیقی به‌جا و درخشانی بهره برده‌اند و این مهم نقش بسزایی در ماندگاری این صحنه‌ها در اذهان ما داشته است. بسیاری از کارگردانان ما به این مسئله آگاهند و همیشه در پی آن بوده‌اند که بهترین و هم‌آهنگ‌ترین ملودی‌ها را برای فیلم‌هایشان برگزینند و از چیره‌دست‌ترین آهنگسازها برای این کار استفاده کنند. در اکثر مواقع نیز این وسواس و توجه نتیجه‌ی درخشانی داسته است.
معمولاً در سینمای جهان رسم بر این است که پس از نمایش فیلم سینمایی، حتی پیش از آنکه نسخه‌ی ویدیویی و خانگی اثر به بازار بیاید موسیقی متن آن را به صورت آلبوم موسیقی عرضه می‌کنند و مخاطبان اثر می‌توانند  لحظه‌هایشان را به یاد سکانس‌ها و دیالوگ‌های فیلم، با گوش دادن به موسیقی آن خوش‌رنگ‌تر کنند. اتفاقی که این روزها به شدت جای آن در بازار موسیقی ایران خالی است و توجه به آن ناچیز.
با توجه به اینکه درصد مناسبی از فیلم‌های ما از موسیقی متن درخشان و قابل تأملی برخوردارند، جای تأسف است که این موسیقی‌ها به صورت یک آلبوم مستقل راهی بازار نمی‌شود. وقتی پخش و تولید محصولات سمعی-بصری این روزها ساده‌تر شده است و مردم نیز استقبال خوبی برای تهیه‌ی آثار نسخه‌ی اصلی نشان داده‌اند، چرا در این زمینه کسی پیش‌قدم نمی‌شود. راه دور نمی‌روم، آیا شما دوست ندارید موسیقی متن درخشان «جرم» مسعود کیمیایی، اثر کارن همایون‌فر را داشته باشید؟
چاپ‌شده در روزنامه‌ی فن‌آوران اطلاعات، شنبه ۲۰ خرداد ۱۳۹۱
لینک کوتاه: https://foadsadeghian.ir/2h35

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *